خوشحالی صرفا یک احساس درونی است و به صورت مستقیم ربطی به شرایط بیرونی شما ندارد. پس جمله ی "خوشحال نیستم چون شرایط خوبی ندارم و اتفاقات بدی برام افتاده" جمله ی مناسبی برای دلیل ناراحت بودن شما نیست!
در ادامه به کارهایی که می توانند باعث شوند شما زندگی شادتری را تجربه کنید می پردازیم.
تصمیم بگیرید که شاد تر باشید!
بله، تصمیمش را بگیرید! همین الان که در حال خواندن این متن هستید، این تصمیم را بگیرید. فکر می کنید کسانی که اکثر اوقات زندگی شادی دارند، شادی آن ها صرفا به خاطر اتفاقات خوبی است که برای آن ها میفتد؟ خیر، آن ها روزی تصمیم گرفتند که شاد باشند. شما هم این تصمیم را بگیرید، به شما قول می دهم پس از مدت کوتاهی زندگی شما تغییر خواهد کرد.
خودتان را دوست داشته باشید!
مهم ترین چیز دنیا دوست داشتن خودتان است. اگر خود را دوست نداشته باشید، چندان هم به فکر سلامت روحی خود نخواهید بود و به اصطلاح خود را رها و غرق در مشکلات و ناراحتی خواهید کرد و هیچ وقت از غم و ناراحتی جلوگیری نخواهید کرد. درک کنید که شما چقدر ارزشمندید. اگر ارزشمند نبودید، من زحمت نوشتن این متن را هم به خودم نمی دادم! شما یک نفر هستید و تا آخر عمر، قرار است با همین یک روح و جسم، حداقل تا چند ده سال دیگر زندگی کنید. پس حتما باید خود را دوست داشته باشید تا این چندین سال به زیبایی سپری شود. اکثر ما آدم ها تنها مشکلات خود را می بینیم و از ویژگی های مثبتمان چشم پوشی می کنیم. به همین دلیل است که گاهی اگر کسی از ما تعریف کند، ما در دل خیلی خوشحال می شویم و کمی هم تعجب می کنیم، چون آن تعریفی که شخص مقابل کرده را تا به حال در خود ندیده بودیم. کاری که شما باید بکنید هم همین است! لیستی از ویژگی های دوست داشتنی خود بنویسید. اول لیست این جمله را بنویسید:"من خودم را دوست دارم، چون." و سپس ویژگی های خوبتان را بنویسید. نگویید من که هیچ ویژگی چندان خوبی ندارم! این کاملا اشتباه است. همه ی آدم ها ویژگی های خوب را در کنار ویژگی های دیگرشان دارند و شما هم جزو همین آدم ها هستید.
مشکلات خود را بزرگ نکنید!
افراد زیادی را دیده ام که در این کار، یعنی در بزرگ کردن مشکل خود و تبدیل آن به یک دردسر، استاد بوده اند! به مشکلات گذشته ی خود نگاه کنید. آیا اکنون آن ها حل نشده اند؟ چرا، حل شده اند. تا چه حد آن ها را برای خود بزرگ کرده بودید؟
بزرگ کردن مشکل خود، مثل این است که سرتان به جایی برخورد کرده باشد و کمی درد گرفته باشد، بعد به خود بگویید: "وای! چه قدر سرم درد گرفت! من چه بدبختم! من مطمئنم سرم تا آخر عمرم درد خواهد گرفت. اصلا شاید کل مغزم آسیب جدی پیدا کرده." اما پس از مدت کوتاهی سرتان خوب می شود.
مشکلات هم همینند. هیچ مشکلی ابدی نیست و قرار نیست تا ابد با شما بماند. اگر در حال حاضر مشکلی دارید، بدانید که همانند دیگر مشکلات گذشته، این راه هم سپری خواهید کرد، چیزی از درد مشکل نخواهد ماند و شما تنها تجربه کسب می کنید. شاید به خود بگویید: "نه بابا، این مشکل من خیلی بزرگتر از مشکلات گذشته ام است" بله، شاید این مشکل بزرگ تر باشد اما این راه هم فراموش نکنید که شما قوی تر از پیش شده اید! شاید در گذشته هم در دل به مشکلات قدیمتان می گفتید "مشکل بزرگ" اما اکنون که آن ها را گذرانده اید، دیگر همچین فکری نمی کنید. حداقل نه به اندازه ی قبل!
کارهای مورد علاقه تان را انجام دهید و استعدادهایتان را پرورش دهید!
با خود فکر کنید و تشخیص دهید انجام چه کارهایی به شما حس خوب می دهد؟ نقاشی؟ طراحی؟ خطاطی؟ شنا و دیگر ورزش ها؟ یا شاید هم نویسندگی؟ برنامه ریزی کنید و همان ها را در طول روز انجام دهید. دیگر بهانه ای به اسم " حس و حالش رو ندارم" وجود ندارد. همین که تا این جای این متن آمده اید، خود به این معناست که شما تغییر کرده اید و می خواهید بیشتر از این هم تغییر کنید.
استعدادهایتان را در چه می بینید؟ در دوران مدرسه، یا در دانشگاه، و یا در کارهایی که تا اکنون انجام داده اید، در کدامشان با سرعت بیشتری به نسبت بقیه هم سن و سال هایتان آن را یاد می گرفتید و در چه کارهایی بیشتر از بقیه مهارت داشته اید، با این که شاید تمرین زیادی به نسبت دیگران نمی کرده اید؟ شاید از بچگی نقاشی شما خوب بود، یا سخنران خوبی بوده اید بدون این که چندان تمرینی برای قدرت بیان داشته باشید، شاید هم از بچگی انشاهایتان خوب بود و همگی تحسینتان می کرده اند. پس خوب فکر کنید، پس از آن استعدادهایتان را پرورش دهید و تمرینتان را بیشتر کنید تا در زمینه ی استعدادتان برتر شوید.
ورزش را به برنامه ی روزانه ی خود اضافه کنید!
نیازی به گفتن نیست که ورزش چقدر در سلامت روحی و جسمی موثر است. هر ورزشی را که دوست دارید، از بازی های با توپ گرفته تا ایروبیک و رقص، هر کدامشان را که دوست دارید روزانه به مدت حداقل 30 دقیقه انجام دهید.
راه حل های مشکلاتتان را پیدا کنید!
هر مشکلی یک یا چندین راه حل دارد. شما بهتر از هر کسی می توانید دوای درد خود را بیابید.
در مشکلاتتان، فقط به راه حل کلی که دلتان می خواهد بسنده نکنید. بلکه به بهترین راه حل فکر کنید.
مثلا:
اگر دوستتان ترکتان کرده، شما نباید فقط به بازگشت او فکر کنید و بگویید تنها راه حل ممکن همین است. باید با خود فکر کنید. آیا حتی اگر دوباره با هم دوست شوید، رابطه تان واقعا مثل قبل می شود؟ آیا او هنوز شما را به عنوان رفیق دوست دارد؟ آیا او در گذشته واقعا به شما آسیب نمی زده؟ آیا نمی توانید دوستانی بهتر از او پیدا کنید؟
اگر پاسخ سوالات به صورت منطقی واقعا بله باشد، شاید برگشت او راه حل خوبی باشد، اما باز هم نباید تنها وابسته ی این راه حل باشید. شاید بهترین راه حل فراموش کردن و درک کردن این که برخی آدم ها همیشگی نیستند باشد. یادتان نرود هرگز نباید برای هیچ راه حل و هیچ چیزی اصرار کنید. چون مثل این می ماند که شما دو راه برای رفتن داشته باشید و اصرا کنید که من می خواهم از این راه که بن بست است بروم! خب، شما هر چه قدر هم تلاش کنید چنین چیزی ممکن نیست و فقط به خود حس بد می دهید.
سخن آخر
هیچ کدام این راه حل ها تا زمانی که به راه حل اول، یعنی تصمیم گرفتن، و پس از آن خواستن، توجه نکنید، هیچ فایده و تاثیری ندارد.
آدم هایی در این دنیا وجود دارند که شاید اوضاع خیلی بدی داشته باشند و برای یک تکه نان سخت تلاش کنند اما انسان های خوشحالی هستند و وقتی از آن ها بپرسید چرا با این وضعیت هم شادید، دلیل های فراوانی برای شما می آورند. مثل: "شادم چون خدا را دارم. شادم چون در نهایت حداقل بعضی شب ها را گرسنه نمی خوابم. شادم چون نفس می کشم و زنده ام. شادم چون خودم را دوست دارم. شادم چون انسان قانعی هستم." و هزاران دلیل دیگر! بله، تعداد این آدم ها بسیار کم است، اما در نهایت وجود دارند.
پس می توانیم نتیجه بگیریم "خوشحالی" و "ناراحتی" تنها دید ما نسبت به اوضاع خودمان است. اگر دید مثبتی داشته باشیم، شاد تر، و اگر دید منفی داشته باشیم، غمگین تر خواهیم بود.
اما تصمیم گیرنده شمایید که می خواهید چه دیدی نسبت به زندگی داشته باشید :)
شاد باشید!
"با ذکر منبع کپی کنید!"
درباره این سایت